Dilatatieve cardiomyopathie bij de hond
Een verzwakte hartspier, bekend als dilatatieve cardiomyopathie bij de hond, is de meest voorkomende hartaandoening bij honden na lekkende hartkleppen. In 15% van de gevallen is er sprake van dilatatieve cardiomyopathie. Het komt voornamelijk voor bij mannelijke honden van grotere rassen en vaak op jonge tot middelbare leeftijd. Dilatatieve cardiomyopathie bij de hond heeft een verminderde pompwerking tot gevolg.
Oorzaak van de hartspierziekte
Dilatatieve cardiomyopathie bij de hond is een aandoening aan het hartspierweefsel. Het wordt gekenmerkt door een progressieve verzwakking en verlenging van de hartspiervezels. De hartwand wordt steeds dunner en de boezems en de kamers (en dus het hart in zijn geheel) steeds groter. Hierdoor kan de hartspier niet meer goed samentrekken. Een hartruis is meestal niet aanwezig. Daarom is vaak een röntgenfoto of echo nodig om tot de diagnose van dilatatieve cardiomyopathie te komen. Het gevolg van deze verminderde werking van de hartspier is hetzelfde als bij lekkende hartkleppen: het bloed van de hond wordt niet meer op een efficiënte wijze rondgepompt.
Levensverwachting
Honden genezen niet van dilatatieve cardiomyopathie. Toch kun je met de juiste behandeling het leven van jouw trouwe viervoeter aangenaam maken. Als je hier tijdig mee start, dan kun je de klachten zo’n 15 maanden uitstellen voor jouw hond. Volg aanvullend deze tips voor de verbetering van de levensverwachting.
Herken dilatatieve cardiomyopathie
Wil je weten of jouw hond lijdt aan dilatatieve cardiomyopathie? Bekijk dan de ziekteverschijnselen.
